جلسه سوم کارگاه علم

در روایات ما بر آموختن علمِ مفید، بسیار تأکید شده است، علم غیرمفید نیز دوری کردن از آن سفارش شده است و در روایات با تعبیر زیر آمده است:

أعوذُ بِکَ من علمٍ لایَنفع

خدایا از علم غیرمفید به تو پناه می‌برم .

• این علم مفید و غیرمفید چه علمی است؟
• یک علم چه خصوصیاتی باید داشته باشد؛ تا آن علم، مفید باشد؟

در جلسه پیش به نکات خوبی در این مورد اشاره گردید.

علم غیرمفید، علمی است که ما را به هدف نمی‌رساند. در حقیقت هر علمی در نگاه اول مفید است و به‌معنای این است که تأثیری در عالم دارد، فعلی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که از فاعل سر می‌زند برای او یک نفعی دارد. علم مفید در زندگی ما تغییر ایجاد می‌کند و ما را در راستای رسیدن به هدف کمک می‌کند و علومی که در زندگی ما تغییر ایجاد نمی‌کند؛ علم غیرمفید است.

جلسه دوم کارگاه علم: علم مفید و غیر مفید

درجلسه‌ی پیش در باب علم و جایگاه علم در زندگی و عمق آن صحبت کردیم و به حدیث شریف

«کسی که برای کسب علم در راهی قدم بر می ‌دارد، خداوند او را در راه بهشت قرار می‌دهد، فرشتگان بال‌هایشان را برای او پهن می‌کنند. او را همه‌ی اهل زمین و آسمان حتی ماهیان دریا برای او طلب آمرزش می‌کنند، برتری عالم بر عابد مثل برتری نور شب ماه چهارده بر ستارگان است، عالمان وارثان پیامبرانند و مرغان آسمان برای او استغفرالله می‌گویند.» اشاره کردیم.

این تغییرات، تغییرات تشریفاتی نیست بلکه نشانگر آن‌ست که ملک و ملکوت طالب علم را مدد می‌کنند و مسیرش را هموار می‌کنند. علم در عالم ثقل ایجاد می‌کند و اصلا تمام عالم برای انسان خلق شده است، ملک و ملکوت به انسان سرویس می‌دهند.

نکته

وقتی انسان به بار بنشیند تمام هستی در حقیقت به هدف خود رسیده ‌است و انسانی که در مسیر طلب علم قدم بر می‌دارد در مسیر به بارنشستن است. در باب اهمیت علم باید به حقیقت انسان بپردازیم و آن را بررسی کنیم.